Tag: PSL

Kto z kim i bez kogo?

TVN opublikował najnowszy sondaż:

(kliknij obrazek, aby zobaczyć szczegóły)

Jestem przerażona. W ten sposób PiS zdobywa 242 mandaty i z dużym zapasem rządzi samodzielnie. Gdyby powstała szeroka koalicja opozycji (PO, .N, PSL, SLD, Wiosna i Razem) – PiS miałby “tylko” 222 mandaty.  Biorąc pod uwagę premię za zjednoczenie – mogłoby to być jeszcze mniej.
Niestety, nie zanosi się na takie połączenie. Jesteśmy świadkami żenujących przepychanek kto z kim chce, ale pod warunkiem, że bez kogoś. To naprawdę nie wróży dobrze. Kluczowe znaczenie ma tu PSL, który ryzykując własne istnienie na scenie politycznej (z wynikiem 2% nie otrzyma nawet dotacji) próbuje wywalczyć dla siebie decydujące znaczenie w ewentualnej koalicji. Nie pamiętam szczegółów, ale na wiosnę był jakiś sondaż, w którym Kosiniak-Kamysz osiągał bardzo wysokie miejsce jako lider koalicji opozycyjnej. Wygląda na to, że uwierzył i teraz chce, aby to wszyscy inni przyłączyli się do niego. Moim zdaniem to błąd, a jego skutki będziemy odczuwać przez wiele lat.

W ramach szerokiego bloku partii opozycyjnych można się różnić. Jednak podstawowe wartości takie jak demokracja, praworządność, poszanowanie Konstytucji powinny łączyć i skleić nawet różne światopoglądy. Czy się uda? Obawiam się, że niestety nie.
W tym wszystkim cieszę się, że PO robi po prostu swoje. Nie czekając na innych, rozpoczęła kampanię i ruszyła w teren. Wyborców jednak mało obchodzą przepychanki polityków, liczy się to, co proponują nam. “Szóstka Schetyny” spełnia te kryteria, to konkretne i rzeczowe hasła i są szanse, że będzie usłyszane przez wyborców.
Siebie nie liczę – na wybory i tak na pewno pójdę i prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością zagłosuję na PO. Niekoniecznie na “jedynkę” – mam zwyczaj przyglądać się poszczególnym kandydatom na liście i sama wybieram kogo poprzeć.

A tak na marginesie – dziwi mnie sondażowy wynik Kukiz’15. Ugrupowanie, które w obecnej kadencji zasłynęło głównie z odejść poszczególnych posłów, bez osiągnięć i programu (podobno Paweł Kukiz pyta wyborców jaki ma mieć program?) – co i komu proponuje, że jednak ma szansę na wejście do sejmu? Same JOW-y zdecydowanie nie wystarczą.  Kto więc chce na niego głosować?

 

 

Wiosenna koalicja?

No cóż, mądry Polak po szkodzie. Wygląda na to, że Robert Biedroń jednak zdecydował się na wspólny start z Platformą Obywatelską. Lepiej późno niż wcale, choć patrząc z punktu widzenia Wiosny – pozycja przetargowa jest teraz znacznie słabsza niż przed eurowyborami.  Wyborczy wynik okazał się znacznie słabszy niż przewidywania, zachwycony sobą samym lider niewiarygodny, a ugrupowanie zaczyna się powoli rozpadać. Mało obiecujące perspektywy. Nagle więc okazało się, że nie ma wroga po stronie opozycyjnej. Rozumiem, że skończą się ataki na KE? Bo wcześniej to właśnie koalicja była dla Wiosny głównym celem do zwalczania. Ciekawe też, czy Robert Biedroń pozdejmuje też te wszystkie, na masową skalę rozdawane, bany na Twitterze?

Jedna wielka koalicja bloku demokratycznego ma sens, metoda przeliczania głosów na mandaty nie pozostawia tu złudzeń. Choć trudno będzie znaleźć wspólną platformę poglądową. Jak pogodzić polityka z konserwatywnej części PO np. z zdeklarowanym zwolennikiem aborcji na życzenie? Elektorat centrowy raczej nie lubi skrajności, wspólne wartości muszą trafiać do wszystkich, trzeba więc też unikać wszelkich radykalizmów. Podstawą może być tu przede wszystkim odbudowa demokracji w Polsce. Nie chodzi przecież o to, aby nad podstawowymi instytucjami państwa kontrolę przejęła inna opcja polityczna, nadal zachowując ręczne sterowanie i wszechwładzę państwa nad wszelkimi aspektami naszego życia. Konieczny jest tu plan jak to zrobić z zachowaniem praworządności. Specustawa w stylu “odwołujemy Przyłębską” nie jest tu dobrym wyjściem i nie odbuduje zaufania do państwa prawa.

Takich wspólnych tematów łączących ugrupowania wchodzące w skład koalicji można znaleźć więcej.  Jest zrujnowany system oświaty, zapaść w służbie zdrowia, ochrona środowiska czy też rosnąca inflacja. Źle się też dzieje w gospodarce -nadmierny i opresyjny fiskalizm, wzrost różnych danin na rzecz państwa nie sprzyja rozwojowi i za chwilę odczujemy to na własnej skórze.
Na pewno trudno będzie o porozumienie w sprawach takich jak stosunek do Kościoła czy LGBT. Tu rozwiązaniem może być podkreślenie na listach wyborczych przynależności do konkretnej partii. Nie wiem, dlaczego nie było tego w wyborach do EU?  Owszem, w niektórych pozycjach był dopisek należy do partii politycznej, ale której? W przypadku list koalicyjnych ma to szczególne znaczenie, prawda? Tym bardziej, że wcale nie musimy głosować na jedynki na liście, możemy sami zdecydować.  I tu może być miejsce na niuanse – co jest dla nas ważne. Po prostu zgodnie z włąsnymi poglądami wybieramy z listy przedstawiciela PO czy SLD, PSL (no sorry, ale partia ta jest za słaba, aby wokół siebie tworzyć skuteczną koalicję) czy też Wiosny czy innego ugrupowania.
W tym wszystkim ważne jest też to, że niezależnie od wszystkiego – koalicja musi być tworzona wokół PO, a więc i Grzegorza Schetyny. Tu nie ma alternatywy. Pohukiwania PSL-u niczemu nie służą i sprzyjają tylko utrwalaniu władzy PiS. A chyba nie o to chodzi?