Sejmowy wiatr zmian

13 listopada 2023r. to data, która z pewnością jest już zapisana w najnowszej historii Polski. To był naprawdę radosny dzień, dający nadzieję, że się udało i wracamy do grona państw demokratycznych. Wiejący wiatr zmian przyniósł wiele obrazów o symbolicznym znaczeniu.
Posiedzenie Sejmu rozpoczęło się punktualnie. Spóźniony Jarosław Kaczyński wszedł na salę, gdy już śpiewano hymn i w rezultacie stał na schodach zagubiony i jakby zdziwiony, że nikt nie czekał, aby wszedł i usiadł na swoim miejscu. 
Jednocześnie przed budynkiem Sejmu rozpoczął się demontaż barierek, którymi odchodząca władza oddzielała się od suwerena.

Kolejny moment wart zapamiętania to ślubowanie posłów Mentzena i Mateckiego okraszone buczeniem sali.
Nie chcę natomiast w ogóle pamiętać chamskich wypowiedzi Kaczyńskiego – zarówno w sejmowych korytarzach do dziennikarzy, jak i z sejmowej mównicy na sali plenarnej. Było to tak ohydne, że nie usprawiedliwia tego nic, nawet przeżyta trauma przegranych wyborów.

Bardzo symboliczne było także głosowanie na wicemarszałków Sejmu i Senatu. Głosujący przeciwko wszystkim kandydatom z innych klubów PiSowcy nagle się oburzyli, że inne kluby też zagłosowały przeciwko ich kandydatom. Nie rozumiem tego zdziwienia. PiS może głosować tak jak chce, a pozostali posłowie – zgodnie z tym, co chce PiS? Bo te stanowiska dla Elżbiety Witek i Marka Pęka się  po prostu im należą?
Te czasy już minęły…

Układanka w Senacie

Wprawdzie to, co najważniejsze z reguły dzieje się w Sejmie, ale jak istotną rolę w procesie legislacyjnym odgrywa Senat mogliśmy się przekonać w ostatniej kadencji parlamentu. Pakt Senacki wyraźnie się sprawdził, a powtórzony w tych wyborach – dał demokratycznej opozycji zdecydowaną większość.

kliknij obrazek, aby powiększyć

W sumie Pakt Senacki zdobył 66 mandatów. Bezpieczna większość.
Rekordziści to:

kliknij, aby powiększyć

Zwycięzcą bezapelacyjnie jest tu Adam Bodnar. Konkurowała z nim Alicja Żebrowska z PiS, która wprawdzie osiągnęła siódmy wynik w Polsce, ale mandatu nie uzyskała. W wyborach do Senatu mamy JOW-y. Najmniej głosów na swój mandat uzyskała Anna Bogucka z PiS.

U mnie w Gdańsku zwyciężył Bogdan Borusewicz – jak zwykle bezkonkurencyjny.
Co mnie jednak martwi – to krążące wieści, że marszałkinią Senatu ma zostać Magdalena Biejat z partii Razem. Tak, wiem, że od początku jestem uczulona na przedstawicieli tej formacji
(z Zandbergiem na czele), ale ma to swoje uzasadnienie. To, co ona wyprawia w ostatnich dniach w mediach – to kompletna porażka. Rząd jeszcze nie powstał, a już jest przez nią atakowany. Nie wiem, czy to woda sodowa uderzyła do głowy, czy taka jest strategia tej partii w negocjacjach koalicyjnych, ale bez względu na przyczynę – to straszne. Tym bardziej, że 2 głosy w Senacie i 7 mandatów poselskich to nie jest kluczowa siła porażająca.
Mam nadzieję, że jednak nie  dostanie tego stanowiska – nie nadaje się.

Kobiety na wybory

Kobiety na wybory to jedno z głośniejszych haseł tegorocznej kampanii wyborczej. Ma to sens – zbyt wiele kobiet rezygnuje z udziału w wyborach, gdyż „nie mają na kogo głosować” i „nie interesują się polityką”. Można by to zrozumieć, gdyby nie to, że polityka bardzo się interesuje kobietami i to w mało ciekawy dla nich sposób.

A jak to wygląda z biernym prawem wyborczym? W wielu partiach obowiązują parytety. I na większości list wyborczych jest to w miarę utrzymane:

kliknij na obrazek, aby go powiększyć

Trochę gorzej wygląda, gdy spojrzymy na podział na pierwszych 3 miejscach

kliknij na obrazek, aby go powiększyć

Co wcale nie dziwi – najgorzej wypada tu Konfederacja.

Znacznie gorzej wygląda to w wyborach do Senatu. Kandydatury kobiet to 19,2%, mężczyźni – 80,2%.
A proporcje głównych komitetów wyborczych wyglądają tak:

kliknij na obrazek, aby go powiększyć

Z czego to wynika? Brak chętnych, czy jakaś blokada?

Generalnie jednak jakoś mało tu odczuwam „solidarność jajników”. Wiem, że będę głosować na listę KO czyli nr 6. Na kogo konkretnie jeszcze nie podjęłam decyzji. Jednak nie płeć będzie miała tu decydujące znaczenie.
Na pewno jednak wszyscy, kobiety również w najbliższą niedzielę musimy udać się na wybory – to nie podlega dyskusji.

Wykresy wygenerowałam na moim blogu o Excelu:

Statystyki wyborcze

 

Wybory do Senatu

Wybory parlamentarne 2023 już coraz bliżej. Najwięcej emocji budzą oczywiście listy kandydatów do Sejmu, choć nie możemy zapominać również o Senacie. Jak jest to ważne widzieliśmy  w kończącej się właśnie kadencji parlamentu. Działająca wcześniej idealna maszynka do głosowania zgodnie z wolą PiS-u wyraźnie się zacięła i były chwile, gdy naprawdę zgrzytała. Ktoś pamięta, że gdyby nie Senat Sasinowe wybory kopertowe mogłyby się udać? A to tylko jeden z przykładów. Choć niestety, weto i poprawki Senatu też były często odrzucane….

Głosowanie w wyborach do Senatu na szczęście jest proste. Partie opozycyjne zawarły Pakt Senacki i w każdym okręgu jest jeden wspólny kandydat opozycji.
Lista wszystkich kandydatów do Senatu jest na stronie PKW:
Okręgi do Senatu
Wystarczy znaleźć swój okręg wyborczy i sprawdzić kandydatów, a potem zagłosować na kandydata wskazanego przez opozycję. Czasami może się to niestety wiązać z zaciśnięciem zębów, ale cóż. Pakt to pakt. Szkoda jednak, że w jednym z okręgów (nr 47 pow.garwoliński, miński i węgrowski) oddano mandat senatorski walkowerem. Zgodnie z  paktem powinien tam być kandydat wskazany przez Lewicę, ale nie został zarejestrowany. Zebrano za mało głosów poparcia (wymagane jest 2000 podpisów). W efekcie jest tam 2 kandydatów: PiS i Bezpartyjni Samorządowcy. Trudno to niestety skomentować w kulturalnych słowach.

Ja głosuję w okręgu 65 – m.Gdańsk i m.Sopot.
Lista kandydatów do Senatu w okręgu 65
Kandydat opozycji to Bogdan Borusewicz – nikt nie ma szansy w starciu z takim kandydatem. Krążą wieści, że nikt z PiS-u nie był chętny, w końcu wystawiono kandydata z klubu Gazety Polskiej.
Ciekawostką jest natomiast trzeci kandydat – wystawiony przez Partię Piratów. Kompletnie nieznany.